Հիշել նախագիծը

««Հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություն կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագիծ

«ՀԵՂԻՆԱԿԱՅԻՆ ԻՐԱՎՈՒՆՔԻ ԵՎ ՀԱՐԱԿԻՑ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ» ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՕՐԵՆՔՈՒՄ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ ԿԱՏԱՐԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ ՀՀ ՕՐԵՆՔԻ ՆԱԽԱԳԾԻ ԸՆԴՈՒՆՄԱՆ ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՒՄ

 

 

 

 

  1. Իրավական ակտի անհրաժեշտությունը.

««Հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություն կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի նախագծի (այսուհետ՝ Նախագիծ) ներկայացումը բխում է հեղինակային իրավունքի բնագավառի հարաբերությունները կարգավորող օրենսդրության կատարելագործման անհրաժեշտությունից։

 

  1. Ընթացիկ իրավիճակը և առկա խնդիրները.

Տեխնիկայի և տեխնոլոգիաների զարգացմանը զուգահեռ ներկայումս աշխարհում ընդլայնվում են գրականության, գիտության և արվեստի բնագավառների ստեղծագործությունների օգտագործման և տարածման հետ կապված հնարավորությունները, ինչն իր հերթին հանգեցնում է նոր և չկարգավորված իրավահարաբերություննեերի առաջացմանը: Այսօր թվային միջավայրում և գլոբալ ցանցերում ստեղծագործությունների օրինական օգտագործումն ապահովելու նպատակով անհրաժեշտ են հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների պահպանության  հուսալի և արդյունավետ միջոցներ:

Գործող «Հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների մասին» ՀՀ օրենքի  մի շարք դրույթներ չեն համապատասխանում  ներկայումս միջազգային պրակտիկայում  կիրառվող որոշ մոտեցումներին և ենթակա են վերանայման։ Մասնավորապես, օրենքի ընդունումից հետո մշակվել և ուժի մեջ են մտել երկու նոր միջազգային պայմանագրեր։

          «Տեսալսողական կատարումների մասին» 2012 թվականի Պեկինի   պայմանագիրը նպատակ ունի կատարելագործել կատարողների իրավունքները և նրանց տրամադրել  ավելի արդյունավետ ու միատեսակ պահպանություն:

          2013 թվականին Մարաքեշում ընդունված «Կույրերի, տեսողական հաշմանդամություն ունեցող կամ ընթերցողական այլ դժվարություններ ունեցող անձանց համար հրատարակված ստեղծագործությունների հասանելիությունը դյուրացնելու մասին» պայմանագիրը նախատեսում է հեղինակային իրավունքի որոշակի սահմանափակումներ, որոնք հնարավորություն կտան հաշմանդամություն ունեցող անձանց՝ ավելի լիարժեք ու արդյունավետ մասնակցելու և ներգրավվելու հասարակական և մշակութային կյանքին:

Գործող օրենքի այն դրույթները, որոնք վերաբերում են ուսումնական հաստատությունների և գրադարանների կողմից  ստեղծագործությունների վերարտադրմանը, չեն համապատասխանում ներկայիս պահանջներին և այդ կապակցությամբ անհրաժեշտություն կա հստակ սահմանափակումներ մտցնել այդ ստեղծագործությունների իրավունքների նկատմամբ։ Նախագծում ընդգրկված հեղինակային իրավունքի սահմանափակումները նպատակաուղղված են հանրության շրջանում գիտելիքի, մշակութային արժեքների, ստեղծագործությունների էլ ավելի լայն հասանելիության ապահովմանը։ Դրանք հնարավորություն կտան կրթական հաստատություններին և գիտահետազոտական ինստիտուտներին, գրադարաններին ու արխիվներին ոչ առևտրային  հիմունքներով ստեղծագործություններ մատակարարել միմյանց՝ իրենց ընթերցողներին տրամադրելու, ինչպես նաև ստեղծագործությունների օրինակներն ուսանողներին ներքին ապահով ցանցով տրամադրելու համար:

Գործող օրենքով լիարժեք կարգավորված չէ  գույքային իրավունքների կոլեկտիվ  կառավարման համակարգը, որը կատարելագործման կարիք ունի: Նախագծում նախատեսվում է մտավոր սեփականության ոլորտում պետական լիազոր մարմնի կողմից գույքային իրավունքները կոլեկտիվ հիմունքներով կառավարող կազմակերպությունների հավատարմագրման գործընթացը և հավատարմագիր ստանալու համար անհրաժեշտ պայմանները: Նախատեսված են դրանց գործունեության նկատմամբ վերահսկողության գործուն մեխանիզմներ:

Մասնավորապես՝ կազմակերպությանն անդամակցող իրավատերերին իրավունք է վերապահվել ստուգել տարեկան հաշվետվությունները, ծանոթանալ իրենց հասանելիք հոնորարների հաշվարկման-բաշխման փաստաթղթերին, ինչպես նաև, անհրաժեշտության դեպքում, հրավիրել անկախ աուդիտ։ Կազմակերպության  գործունեության վերահսկողության իրավունք է վերապահվել նաև պետական լիազոր մարմնին:

Մի շարք խնդիրներ կան նաև մալուխային վերահաղորդումների հետ կապված հեղինակային իրավունքին և հարակից իրավունքներին առնչվող հարաբերությունների, ինչպես նաև տեսալսողական կատարումների ամրագրումների արտադրության և օգտագործման հետ կապված հարաբերությունների կարգավորման հարցերում։

Այս կապակցությամբ արդիական պահանջ է դարձել հեղինակային իրավունքի օրենսդրության վերանայումն ու նոր մոտեցումների սահմանումը։

 

  1. Տվյալ բնագավառում իրականացվող քաղաքականությունը.

Ներկայումս ՀՀ կառավարության կողմից իրականացվող քաղաքականությունն ուղղված է մտավոր սեփականության իրավունքների, մասնավորապես հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների հուսալի և արդյունավետ պաշտպանության ապահովմանը, ինչը ենթադրում է համապատասխան օրենսդրության   հստակեցում և իրավակիրարկման ոլորտի խնդիրների վերացում։ Մյուս կողմից իրականացվող քաղաքականությունը ենթադրում է, որ այդ իրավունքների տրամադրումն ու կիրարկումը պետք է համապատասխանի նաև հանրության շահերին և բացառի չարաշահման հնարավորությունները։

  1. Կարգավորման նպատակը և բնույթը.

Նախագծի նպատակը հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների իրավական պահպանության օրենսդրության կատարելագործումն է՝  բնագավառի ներկա միջազգային զարգացումներին համարժեք մոտեցումների սահմանման ու մեխանիզմների կիրառման իրավական հիմքեր ստեղծելու միջոցով։ Օրենքը նախագծելուց հաշվի են առնվել բնագավառում գործող միջազգային պայմանագրերով ստանձնած պարտավորությունները:

 

  1. Նախագծի մշակման գործընթացում ներգրավված ինստիտուտները և անձինք.

Նախագիծը մշակվել է ՀՀ տնտեսական զարգացման և ներդրումների նախարարության կողմից։

 

  1. Առաջարկվող լուծումը և ակնկալվող արդյունքը

Նախագծի ընդունումը կապահովի առկա խնդիրների լուծումը, ինչը հնարավորություն կտա հուսալի և արդյունավետ կարգավորել հեղինակային իրավունքի և հարակից իրավունքների հետ կապված հարաբերությունները։ Բացի դրանից, նախագծի ընդունումը բավարար իրավական հիմքեր կստեղծի բնագավառի միջազգային ինտեգրման գործընթացների համար։

 

  • Քննարկվել է

    28.08.2018 - 17.09.2018

  • Տեսակ

    Օրենք

  • Ոլորտ

    Էկոնոմիկա

  • Նախարարություն

    Էկոնոմիկայի նախարարություն

Ուղարկել նամակ նախագծի հեղինակին

Ձեր ուղարկած առաջարկը կտեղադրվի կայքում 10 աշխ. օրվա ընթացքում

Չեղարկել

Դիտումներ` 9957

Տպել

Առաջարկներ`

«Հաշմանդամություն և ներառական զարգացում» ՀԿ

17.09.2018

«Հոդված 42. Հաշմանդամություն ունեցող անձանց կողմից ստեղծագործության օգտագործման առանձնահատկությունները 1. Սույն հոդվածի իմաստով հաշմանդամություն ունեցող անձ է համարվում մարդը, որը՝ 1) կույր է, 2) ունի տեսողության խնդիր և (կամ) ճանաչողական և (կամ) ընթերցելու դժվարություն, 3) այլ առողջական խնդիրների պատճառով ի վիճիակի չէ պահել կամ վարպետորեն վարվել գրքի հետ կամ կենտրոնանալ, շարժել աչքերն այնչափ, որքան որ սովորաբար անհրաժեշտ է ընթերցելու համար, անկախ ցանկացած այլ առողջական խնդիր ունենալու ունենալու։ 2. Առանց հեղինակի (իրավատեր) համաձայնության թույլատրվում է փոխել ստեղծագործության ձևաչափը՝ տպագիր տեղեկատվությունը հաշմանդամություն ունեցող անձանց մատչելի դարձնելու նպատակով, այդ մատչելի ձևաչափը կամ դրա օրինակները հաշմանդամություն ունեցող անձանց տրամադրել ցանկացած միջոցներով, պայմանով, որ` 1) ստեղծագործությունը կամ դրա օրինակն օրինական ճանապարհով մատչելի է սույն մասով նախատեսված գործունեությունը նախաձեռնող անձին կամ կազմակերպությանը, 2) պահպանվել է ստեղծագործության ամբողջականությունը, բացառությամբ այն փոփոխություններից, որոնք անհրաժեշտ են ստեղծագործությունը հաշմանդամություն ունեցող անձանց մատչելի դարձնելու համար, 3) գործունեությունն իրականացվում է առանց շահույթ ստանալու նպատակ հետապնդելու։ 3. Հաշմանդամություն ունեցող անձն, ում սույն հոդվածի 1-ին մասի համաձայն տրամադրվել է ստեղծագործությունը, առանց հեղինակի (իրավատեր) թույլտվության կարող է այն վերարտադրել անձնական, ոչ առևտրային օգտագործման նպատակով։ 4. Հաշմանդամություն ունեցող անձը և սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված անձը կամ կազմակերպությունը, առանց հեղինակի (իրավատեր) համաձայնության և առանց շահույթ ստանալու նպատակ հետապնդելու, այլ երկրներում բնակվող հաշմանդամություն ունեցող անձանց մատչելի դարձնելու նպատակով, իրավունք ունի արտահանել կամ ներմուծել ստեղծագործության մատչելի ձևաչափով օրինակները։»։ Հաշվի առնելով Մարաքեշի պայմանագիրը՝ դյուրացնելու տպագիր աշխատանքների մատչելիությունը այն անձանց համար, ովքեր կույր են, տեսողության խնդիրներ կամ այլ տպագրական հաշմանդամություն ունեն (հոդված 3), առաջարկում ենք առաջին մասով սույն հոդվածի իմաստով սահմանել «հաշմանդամություն ունեցող անձ» եզրը։ Մարաքեշի պայմանագրի համաձայն՝ օրենքը պետք է հաշվի առնի նաև այն անձանց իրավունքները, որոնք ֆիզիկական կամ այլ առողջական խնդիրներով պայմանավորված ունեն մատչելի ձևաչափով նյութերի կարիք։ Բացի այդ, առաջարկում են փոփոխել հաշմանդամությանը վերաբերող եզրույթները՝ դրանք համապատասխանեցնելով Հաշմանդամություն ունեցող անձանց իրավունքների մասին կոնվենցիայից ենթադրվող բառապաշարին և «Հաշմանդամություն ունեցող անձանց իրավունքների պաշտպանության և սոցիալական ներառման մասին» ՀՀ օրենքի նախագծին։ Առաջարկում ենք «հասանելի» բառը փոխարինել «մատչելի» բառով։ «Հասանելին» այսինքն՝ available-ը, օրինակ` կարող է նշանակել գրքի առկայություն, տարբեր բնակավայրերում ապրող մարդկանց համար հասանելի և այլն։ Սակայն գիրքը կարող է հասանելի լինել, բայց ոչ մատչելի։ «Հասանելին» չի ենթադրում մատչելիություն՝ accessibility։ Մատչելիությունը առկա ծառայության հարմար և հեշտ կիրառելի լինելն է, օգտվելու հնարավորություն ընձեռելը։ Այսինքն՝ մատչելիությունն իր մեջ ներառում է հասանելիությանը բնորոշ հատկանիշները։

Տեսնել ավելին