«Հայաստանի Հանրապետության քրեական դատավարության օրենսգրքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենք

8 - За
2 - Против

Все рекомендации по содержанию проекта включаются в кратком содержании,онлайн письма - в течении 2 рабочих дней, эл. письма - в течении 10 рабочих дней

project.digest.no	Автор предложения, дата получения	Содержание предложения	Заключение	Сделанные изменения
	1	2	3	4
1	Grigor Minasyan 08.11.2019 10:27:20	134-րդ հոդվածի 3-րդ մասում բացի կալանավորումից և գրավից խոսվում է նաև 2 այլ խափանման միջոցի կիրառման առանջնահատկությունների մասին, որոնք, ըստ իս, ևս կարևոր են։ Կարծում եմ, սա բացթողում է, և այդ մասը ևս պետք է մնա, այլապես չափահասների նկատմամբ կսկկսվեն կիրառվել հսկողության հանձնելը խափանման միջոցը։ Ինչ վերաբերվում է գրավին, ապա հստակ չէ, թե նախաքննության ընթացքում այն ինչպես պետք է կիրառվի, ում կողմից, մասնավորապես՝ եթե կիրառվում է քննիչի կողմից, ինչպես պետք է ապահովվի դատախազության դեպոզիտ գումար մուծելու կարգը։ Բացի այդ, նոր կարգավորումներով ստացվում է, որ դատարանի կողմից գրավ կիրառելու հիմքը կրկին մնում է մինչ այդ կալանավորումը կիրառված լինելոը, այսինքն՝ դատարանի կողմից կիրառելու մասով ոչինչ չի փոխվել, պարզապես ձևակերպումներն առավել անհստակ են դարձել։ Կարծում եմ անհրաժեշտ է առավել հստակեցնել գրավի կիրառման հիմքերը և կարգը՝ տարըմբռնումներից զերծ մնալու համար։	Չի ընդունվել:	Նախագծով առաջարկվում է փոփոխություն կատարել ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 134-րդ հոդվածի 3-րդ մասի միայն առաջին նախադասությունում: Հետևաբար, ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 134-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ և 3-րդ նախադասությունները մնում են անփոփոխ: Մինչդատական վարույթում գրավը որպես ինքնուրույն խափանման միջոց կարող է կիրառվել դատախազի, քննիչի կամ հետաքննության մարմնի կողմից: Հարկ է նշել, որ դատախազության դեպոզիտ գումար մուծելու կարգը դուրս է սույն օրենքի կարգավորման առարկայից: Ինչ վերաբերում է դատարանի կողմից գրավի կիրառումը թույլատրելի ճանաչելուն, հարկ է նշել հետևյալը. Դատարանը անձի նկատմամբ կալանավորումը որպես խափանման միջոց ընտրելու կամ կալանքի տակ պահելու ժամկետը երկարացնելու միջնորդությունը մերժում է, եթե ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 134-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված նպատակներին հնարավոր է հասնել մեղադրյալի նկատմամբ այլ խափանման միջոցների (այդ թվում նաև՝ գրավի) կիրառմամբ՝ այլ խափանման միջոցներ ընտրելու հարցի լուծումը թողնելով վարույթն իրականացնող մարմնի իրավասությանը: Եթե դատարանը գտնում է, որ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 134-րդ հոդվածի 1-ին մասով սահմանված նպատակներին հնարավոր չէ հասնել մեղադրյալի նկատմամբ այլ խափանման միջոցների կիրառմամբ և անձի նկատմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրում կալանավորում կամ կալանքի տակ պահելու ժամկետը երկարացնում է, պաշտպանության կողմը հետագայում իրավասու է դիմել դատարան այլ խափանման միջոցների (այդ թվում նաև՝ գրավի) կիրառումը թույլատրելի ճանաչելու միջնորդությամբ:
2	Կարապետ Համբարձումյան 08.11.2019 12:27:30	Թերի փոփոխություններ են: Պատրանք է ստեղծվել ՍԴ որոշման պահանջները կատարելու, մինչդեռ իրականում ոչինչ չի փոխվել: Գրավը դեռևս շարունակում է գործել կալանքի հետ զուգակցված, իսկ դրա առանձին կիրառումն այդպես էլ իրավակարգավորում չի ստացել:	Չի ընդունվել:	Նախագծի կարգավորումները համապատասխանում են ՀՀ սահմանադրական դատարանի՝ 2019 թվականի հոկտեմբերի 15-ի թիվ ՍԴՈ-1480 որոշմամբ արտահայտված դիրքորոշումներին: Նախագծով առաջարկվում է գրավը կիրառել ոչ միայն որպես կալանավորման այլընտրանքային խափանման միջոց, այլ նաև՝ որպես ինքնուրույն խափանման միջոց՝ կալանավորումից անկախ: Հարկ է նշել նաև, որ Նախագծի կարգավորումների պայմաններում գրավը որպես ինքնուրույն խափանման միջոց ազատությունից զրկելու հետ չկապված այլ խափանման միջոցների պես, կարող է կիրառվել դատարանի, դատախազի, քննիչի կամ հետաքննության մարմնի կողմից: Նախագծով միաժամանակ առաջարկվում է գրավը որպես ինքնուրույն խափանման միջոց թույլատրել կիրառել ինչպես մեղադրյալի, այնպես էլ կասկածյալի նկատմամբ: