Քննարկվել է 28.03.2019 - 12.04.2019 «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2018 թվականի մարտի 15-ի N 256-Ն և 2014 թվականի դեկտեմբերի 11-ի N 1395-Ն որոշման մեջ փոփոխություններ կատարելու մասին կառավարության որոշման նախագիծ «Դատախազության մասին» 2017 թվականի նոյեմբերի 17-ի ՀՕ-198-Ն օրենքի 66-րդ հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ անհրաժեշտության դեպքում դատախազին այլ վայր գործուղելիս դատախազն ապահովվում է բնակելի տարածությամբ, իսկ այն ապահովելու անհնարինության դեպքում տրվում է դրամական փոխհատուցում` Հայաստանի Հանրապետության կառավարության որոշմամբ սահմանված կարգով և չափերով: «Քննչական կոմիտեի մասին» Օրենքի 42-րդ հոդվածի համաձայն՝ անհրաժեշտության դեպքում, պայմանավորված քննչական կոմիտեի ծառայողին այլ վայր ծառայության նշանակմամբ կամ ծառայության գործուղմամբ, քննչական կոմիտեի ծառայողն ապահովվում է բնակելի տարածությամբ: Քննչական կոմիտեի ծառայողին բնակելի տարածությամբ ապահովելու անհնարինության դեպքում տրվում է դրամական փոխհատուցում` Կառավարության սահմանած կարգով և չափերով: Ի կատարումն Օրենքի հիշյալ դրույթների՝ ՀՀ կառավարության 2018 թվականի մարտի 15-ի «Հայաստանի Հանրապետության դատախազներին մշտական բնակության վայրից դուրս գործուղելիս բնակելի տարածությամբ ապահովելու անհնարինության դեպքում դրամական փոխհատուցում տալու կարգը և չափը սահմանելու մասին» N 256-Ն և 2014 թվականի դեկտեմբերի 11-ի «Հայաստանի Հանրապետության քննչական կոմիտեի ծառայողին այլ վայր ծառայության նշանակմամբ կամ ծառայության գործուղելիս բնակելի տարածությամբ ապահովելու անհնարինության դեպքում դրամական փոխհատուցում տալու կարգը և չափը սահմանելու մասին» N 1395-Ն որոշումներով սահմանվել են դատախազներին և քննիչներին տրվող դրամական փոխհատուցման ենթակա գումարի չափերը: Կառավարության 2018 թվականի նոյեմբերի 22-ին ընդունված «Պայմանագրային զինծառայողին ծառայության վայրում ծառայողական բնակարանով չապահովվելու դեպքում այլ բնակելի տարածություն վարձակալելու դիմաց դրամական փոխհատուցում վճարելու կարգը և չափերը սահմանելու մասին» N 1321-Ն որոշմամբ, որի գործողությունը, համաձայն որոշման հավելվածի 2-րդ կետի, տարածվում է նաև Հայաստանի Հանրապետության պաշտպանության նախարարության համակարգում, ազգային անվտանգության ծառայությունում, ոստիկանությունում, քրեակատարողական ծառայությունում զինվորական (քրեակատարողական) ծառայության մեջ գտնվող անձանց, ինչպես նաև հիշյալ համակարգերում քաղաքացիական ծառայության պաշտոններ զբաղեցնող կամ քաղաքացիական ծառայության կադրերի ռեզերվում գրանցված անձանց վրա, սահմանվել են դրամական փոխհատուցման չափեր, որոնք ավելի մեծ են, քան դատախազներին և քննչական կոմիտեի ծառայողներին տրվող՝ համապատասխանաբար 2018 թվականի մարտի 15-ի N 256-Ն և 2014 թվականի դեկտեմբերի 11-ի N 1395-Ն որոշումներով սահմանված չափերը: Մասնավորապես՝ 2018 թվականի նոյեմբերի 22-ի որոշմամբ, օրինակ՝ Երևան քաղաքում մինչև 4 անձից բաղկացած ընտանիքին դրամական փոխհատուցում վճարվում է վարձակալության մասին պայմանագրում նախատեսված չափով, բայց ոչ ավելի, քան 65000 դրամ, 4 և ավելի անդամ ունեցող ընտանիքին՝ 85000 դրամ, մինչդեռ համաձայն 2018 թվականի մարտի 15-ի N 256-Ն և 2014 թվականի դեկտեմբերի 11-ի N 1395-Ն որոշումների՝ Երևան քաղաքում մինչև 4 անձից բաղկացած ընտանիքին դրամական փոխհատուցում է վճարվում օրական 1500 դրամ (30 օրացուցային օր ունեցող ամսվա հաշվարկով՝ ստացվում է 45000 դրամ), իսկ 4 և ավելի անդամ ունեցող ընտանիքին՝ օրական 2250 դրամ (30 օրացուցային օր ունեցող ամսվա հաշվարկով՝ ստացվում է 67500 դրամ) և այլն: Փաստորեն, նույնատիպ հասարակական հարաբերությունները կարգավորելիս գործադիր մարմնի կողմից դրսևորվել է տարբերակված մոտեցում՝ առանց դրանց տարբերակման ողջամիտ հիմնավորման, ինչը հակասում է հավասարության և արդարության սկզբունքներին: Հետևաբար, Նախագծի ընդունման անհրաժեշտությունը պայմանավորված է օրենսդրությամբ դատախազներին և քննչական կոմիտեի ծառայողներին տրված սոցիալական երաշխիքներն արդարության և համաչափության սկզբունքների պահպանմամբ իրացնելու և նույնատիպ հասարակական հարաբերությունները կարգավորող օրենսդրական դրույթների միասնականությունն ապահովելու նպատակով: 2 0 0 5344
Լրամշակման փուլում է Քննարկվել է 20.03.2019 - 04.04.2019 «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության 2008 թվականի հոկտեմբերի 23-ի N 1225-Ն որոշման մեջ փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու մասին» ՀՀ կառավարության որոշման նախագիծ ՀՀ կառավարության 2008թ. հոկտեմբերի 23-ի N 1225-Ն որոշման N 3 հավելվածով հաստատված՝ ՀՀ հետաքննության և նախաքննության մարմինների կողմից ներկայացվող՝ հանցագործությունների մասին դիմումների ու հաղորդումների քննարկման վերաբերյալ կիսամյակային և տարեկան վիճակագրական հաշվետվության (Ձև N 2Մ) լրացման և ներկայացման պրակտիկայի ուսումնասիրության ու քննարկման արդյունքում հայտնաբերվել են մի շարք խնդիրներ՝ կապված այդ հաշվետվությունները սահմանված ժամկետում և պատշաճ չներկայացնելու պատճառով իրավական ճշգրիտ վիճակագրություն վարելու անհնարինության հետ: ՀՀ հետաքննության և նախաքննության մարմինների կողմից ներկայացվող՝ հանցագործությունների մասին դիմումների ու հաղորդումների քննարկման վերաբերյալ կիսամյակային և տարեկան վիճակագրական հաշվետվության միասնական ձևը (Ձև N 2Մ) և դրա լրացման ու ներկայացման կարգը սահմանող՝ ՀՀ կառավարության 2008թ. հոկտեմբերի 23-ի N 1225-Ն որոշմամբ հաստատված N 3 հավելվածում առկա՝ «հանցագործությունների դեպքերի գրանցման-հաշվառման N 1 գրքի» և «հանցագործությունների մասին դիմումների» բառերը այլևս ավելորդ են, քանի որ «Հայաստանի Հանրապետության կառավարությանն առընթեր Հայաստանի Հանրապետության ոստիկանության կողմից հանցագործությունների, վարչական իրավախախտումների, պատահարների վերաբերյալ հաղորդումներն ընդունելու, գրանցելու, հաշվառելու և դրանց ընթացք տալու կարգը» սահմանելու մասին» ՀՀ կառավարության 2017թ. նոյեմբերի 23-ի N 1495-Ն որոշման հավելվածով նախատեսված է հանցագործությունների հաշվառման մեկ միասնական գրանցամատյան, բացի այդ, նշված հավելվածը հստակ սահմանում է «հաղորդում» եզրույթը՝ ամրագրելով այն որպես ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի օրենսգրքի 177-179-րդ հոդվածներով նախատեսված քրեական գործ հարուցելու առիթներ, հետևաբար «դիմում» եզրույթով վերնագրված, սակայն հանցագործության մասին որոշակի տվյալներ պարունակող տեղեկությունները (փաստաթղթերը) նույնպես պետք է գնահատվեն որպես հանցագործության մասին հաղորդում և լուծվեն ՀՀ օրենսդրությամբ սահմանված կարգով: 3 0 1 5422