Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի նախագիծ

Նախագծում բացակայում է «ընտանեկան բռնություն» հասկացության սահմանումն ու առհասարակ այն որպես հանցագործության առանձին տեսակ քրեականացված չէ։ Նախագիծը քրեականացնում է ընտանեկան բռնության երկու տեսակ՝ ֆիզիկական եւ սեռական։ Ընտանեկան բռնության բոլոր ճանաչված տեսակները (ֆիզիկական, սեռական, հոգեբանական եւ տնտեսական բռնություն) պետք է քրեականացվեն եւ պատժվեն։ Ուստի քրեական օրենսգրքի նախագծում առաջարկում ենք ներառել ընտանեկան բռնությունը՝ ֆիզիկական, սեռական, հոգեբանական կամ տնտեսական բռնության գործողություններ, որոնք կատարվում են ընտանիքի կամ ընտանեկան միավորի ներսում կամ նախկին կամ ներկա ամուսինների կամ զուգընկերների միջեւ՝ անկախ այն բանից, թե արդյոք կատարողը բնակվում է կամ բնակվել է տուժողի հետ նույն բնակարանում որպես առանձին հանցագործության տեսակ։

Նախագծի 157-րդ հոդվածի 2-րդ մասով ամրագրված են սպանությունը ծանրացնող մի շարք հանգամանքներ։ Հարկ է նկատել, որ ցանկը սպառիչ կերպով չի անդրադառնում կնասպանության կամ գենդերային հիմքով սպանության դեպքերին։ Արդյունքում առաջանում է իրավիճակ, երբ գենդերային հիմքով կատարվող սպանություններն ու կնասպանության դեպքերը պատշաճ արձագանք չեն ստանում պետության կողմից։ Նշվածի կապակցությամբ հակ է ընդգծել, որ առանձնացնում են գենդերային հիմքով պայմանավորված սպանությանն անդրադարձող երկու հիմնական մոտեցում. կնասպանությունը՝ որպես հանցագործության առանձին տեսակ սահմանելը կամ գենդերային հիմքով կատարված արարքը որպես ծանրացնող հանգամանք դիտարկելը։ Հիմք ընդունելով վերոգրյալը՝ առաջարկում ենք կատարել համապատասխան փոփոխություններ նախագծում։

Նախագծի 197-րդ հոդվածն առաջարկում ենք համալրել հետեւյալ բովանդակությամբ 5-րդ մասով՝ «Սույն հոդվածի իմաստով կամքն անտեսել է համարվում այն իրավիճակը, երբ հանցագործության սուբյեկտը գործել է՝ չունենալով տուժողի համաձայնության ողջամիտ համոզմունք։ Համոզմունքի ողջամտությունը պետք է գնահատվի՝ հաշվի առնելով գործի բոլոր հանգամանքները, այդ թվում նաւե այն քայլերը, որոնք հանցագործության սուբյեկտը կատարել է համոզելու, որ հանցագործությունից տուժող անձը համաձայն է։»։